هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از عشق و دل‌سوختگی سخن می‌گوید. شاعر از نقاب فروغ رخش و ابری که در برابر آفتاب تاب نمی‌آورد، به عنوان استعاره‌هایی برای بیان حالات عاشقانه استفاده می‌کند. همچنین، او از دل عاشقان و بوی دل کباب به عنوان نمادهایی از عشق سوزان یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند «بوی دل کباب» نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۴۴۸
ره به فروغ رخش نقاب نگیرد
ابر تنک پیش آفتاب نگیرد
گرد دل عاشقان مگرد خدا را
رخت تو بوی دل کباب نگیرد!
ابر تنک پیش آفتاب نگیرد
گرد دل عاشقان مگرد خدا را
رخت تو بوی دل کباب نگیرد!
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن (مجتث مثمن مخبون)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
