هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از درد و رنج عشق سخن می‌گوید و از زخم‌هایی که بارها و بارها بر دلش نشسته است. او به نعل و پیکان و تیر اشاره می‌کند که نماد درد و رنج هستند و از کشته شدن در میدان عشق می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و درد و رنج است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شعری کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۴۵۶

باز دارم نعل در آتش ز پیکان دگر
می کند در سینه کاوش تیر مژگان دگر

کشته آن دست و بازویم که در میدان عشق
زخم را دل می دهد هر دم ز پیکان دگر
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.