هوش مصنوعی: شاعر از دل بی‌تاب خود می‌گوید که گریه‌اش را به ابر بهاری می‌سپارد و از ناصح می‌خواهد که نصیحت‌های بی‌فایده را کنار بگذارد، زیرا دردش با این نصیحت‌ها درمان نمی‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی عمیق است که درک آن ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۴۶۲

ای دل بی تاب زاری واگذار
گریه با ابربهاری واگذار

کی ز صندل به شود دردسرم؟
ناصحا این چوبکاری واگذار!
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.