۲۱۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۷۲

آن که از چاک دل خویش بود محرابش
نشود پرده نسیان عبادت خوابش

جوش عشق از لب من مهر خموشی برداشت
این نه بحری است که در حقه کند گردابش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.