هوش مصنوعی:
شاعر از رنج و اندوه خود می‌گوید و از گریه‌های بی‌اثر و دردسرهای زندگی شکایت دارد. او بیان می‌کند که اگر بتواند حسادت و رنجش را از دل بیرون کند، می‌تواند حتی در قفس نیز آرامش پیدا کند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و درون‌نگری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، موضوعاتی مانند رنج و اندوه نیاز به سطحی از بلوغ ذهنی برای درک و پردازش دارد.
شمارهٔ ۴۹۸
(تا به چند از گریه آزار دل جیحون دهم؟
از دعای بی اثر دردسر گردون دهم)
(آشیانی می توانم ساخت در کنج قفس
گر ز دل این خارخار رشک را بیرون دهم)
از دعای بی اثر دردسر گردون دهم)
(آشیانی می توانم ساخت در کنج قفس
گر ز دل این خارخار رشک را بیرون دهم)
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۹۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
