هوش مصنوعی: شاعر از عشق و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید و به مخاطب (معشوق) اشاره می‌کند که بی‌دلیل بازگشته و دردهای گذشته را زنده کرده است. او از ناتوانی در پنهان کردن رنج‌هایش می‌گوید و اشاره می‌کند که نگاه معشوق مانند الماس تیز و زخم‌زننده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و استعاره‌های شاعرانه است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند رنج عشق و اندوه نیاز به درک عاطفی بالاتری دارد.

شمارهٔ ۵۷۲

بی سبب بر سرم ای عربده ساز آمده ای
از دل من چه به جا مانده که باز آمده ای؟

ز ره صبر چه پوشم، که (ز) الماس نگاه
سینه پردازتر از چنگل باز آمده ای
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.