هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و توصیفی است که به زیبایی‌های معشوق و عناصر طبیعت مانند گل و باده می‌پردازد. شاعر از رخسار معشوق، گلزار، طره (موی) او و عناصر نمادین مانند هما (پرنده اساطیری) سخن می‌گوید و با تصاویر شاعرانه، عشق و زیبایی را ستایش می‌کند.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و نمادهای ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا پیچیده باشد. همچنین، درک عمیق‌تر آن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.

شمارهٔ ۵۹۹

برد تا رنگ حیا را باده از رخسار او
آنچه بسیارست گلچین است در گلزار او

طره دستار او همسایه بال هماست
پادشاهی کرد گل بر گوشه دستار او
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۹۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۰۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.