هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عارفانه است که در آن شاعر از زیبایی و تأثیر معشوق بر جهان سخن می‌گوید. او با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند 'قیامت'، 'سرو روان'، و 'عیسی زبان'، عظمت و جذابیت معشوق را توصیف می‌کند. همچنین، شاعر به ناتوانی خود در جلوگیری از عشق و زیبایی معشوق اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عارفانه است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تصاویر پیچیده شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۶۰۶

قیامت را به رفتار آورد سرو روان تو
زند مهر خموشی بر لب عیسی زبان تو

صبا را منع می کردم ز گلزارت، چه دانستم
که زیر دست صد گلچین برآید گلستان تو
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.