۲۱۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۶۵۹

بهار می گذرد، سیر گلستانی کن
به آشیان چه فرو رفته ای، فغانی کن

مباد خیره شود آرزوی خام طمع
به وقت خواب گل بوسه را نشانی کن!

ترا به خلق، تماشاییان شناخته اند
برای گلشن خود فکر باغبانی کن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.