هوش مصنوعی: شاعر در این متن از مخاطب می‌خواهد که ابتدا به خود نگاه کند و سپس دیگران را مورد قضاوت قرار دهد. او اشاره می‌کند که از میان صد نفر، حتی یک نفر هم ممکن است رازهای پنهان فرد را نفهمد و در نهایت، از مخاطب می‌خواهد که با وجود کوچک بودن (مانند سپند)، صدایی بلند داشته باشد.
رده سنی: 15+ مفاهیم مطرح‌شده در این شعر مانند خودشناسی، قضاوت دیگران و بیان حقایق، نیاز به درک و تجربه‌ای دارد که معمولاً نوجوانان و بزرگسالان از آن برخوردارند. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شعر کلاسیک ممکن است برای کودکان قابل‌درک نباشد.

شمارهٔ ۶۶۳

اول علاج ما به نگاه کشند کن
آنگاه غیر را هدف نوشخند کن

از صد یکی به سوز نهانی نمی رسد
ای کمتر از سپند، صدایی بلند کن
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.