هوش مصنوعی: این شعر به مناسبت عید نوروز سروده شده و به زیبایی‌های طبیعت و شادی عمومی در این ایام اشاره دارد. شاعر از مفاهیمی مانند برابری انسان‌ها در شادی عید، عشق به معشوق، و دوری از ریا و تظاهر سخن می‌گوید. همچنین، تجربه‌های عرفانی و روحانی مانند رسیدن به دلدار (معشوق الهی) و ترک ظواهر دنیوی را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عرفانی و برخی اشارات به می‌نوشی و خرابات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا نیازمند توضیح باشد. همچنین، درک عمیق‌تر مضامین اجتماعی و فلسفی شعر برای سنین بالاتر مناسب‌تر است.

عید نوروز

باد نوروز وزیده است به کوه و صحرا
جامه عید بپوشند، چه شاه و چه گدا

بلبل باغ جنان را نبود راه به دوست
نازم آن مطرب مجلس که بود قبله نما

صوفی و عارف ازین بادیه دور افتادند
جام می گیر ز مطرب، که رَوی سوی صفا

همه در عید به صحرا و گلستان بروند
من سرمست، ز میخانه کنم رو به خدا

عید نوروز مبارک به غنی و درویش
یار دلدار، ز بتخانه دری را بگشا

گر مرا ره به در پیر خرابات دهی
به سر و جان به سویش راه نوردم نه به پا

سالها در صف ارباب عمائم بودم
تا به دلدار رسیدم نکنم باز خطا
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:حُسن ختام
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.