هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از شب و معشوقه‌اش سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که این شب هرگز به پایان نرسد. او از معشوقه‌اش با توصیفات زیبا یاد می‌کند و تمایل دارد زمان متوقف شود تا از همراهی او لذت ببرد. همچنین، شاعر به قدرت عشق و احساسات عمیق خود اشاره می‌کند و از مقایسه‌های شاعرانه برای بیان عمق علاقه‌اش استفاده می‌نماید.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای درک کامل، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی داشته باشد.

عروس صبح

امشب که در کنار منی، خفته چون عروس
زنهار تا دریغ نداری، کنار و بوس

ای شب، بگیر تنگ به بر نوعروس صبح
امشب که تنگ در بر من، خفته این عروس

لب بر ندارم از لب شیرین شکّرش
گر بانگ صبح بشنوم و گر غریو کوس

یا رب، ببند بر رُخ خورشید، راه صبح
در خواب کن موذن و در خاک کن خروس

یک امشبی که با منی، از راه لطف و مهر
جبران شود بقیّه عمر، ار بود فسوس

نارِندَم ار بخواهم کاین شب، سحر شود
باشد اگر به تخت سلیمانی‏ام جلوس

هندی ز هند تا به سر کویت آمده است
کی دل دهد به شاهی شیراز و ملک طوس
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:سایه سرو
گوهر بعدی:فنون عشق
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.