هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از ناامیدی از راه‌های سنتی مانند تصوف و مدرسه سخن می‌گوید و به دنبال آرامش در می‌و شراب است. او از شیخ و عارف ناامید شده و به بت باده‌فروش پناه می‌برد. این شعر بیانگر طغیان علیه قیدوبندهای مذهبی و اجتماعی و جستجوی حقیقت در راه‌های غیرمتعارف است.
رده سنی:
18+
محتوا شامل اشاره‌های صریح به مصرف شراب و نقد مستقیم نهادهای مذهبی است که برای مخاطبان زیر 18 سال مناسب نیست. همچنین مفاهیم عمیق عرفانی و طغیانگرانه آن برای درک بهتر نیاز به بلوغ فکری دارد.
آواز سروش
بر در میکده، پیمانه زدم خرقه به دوش
تا شود از کفم آرام و رَوَد از سر هوش
از دم شیخ، شفای دل من حاصل نیست
بایدم، شکوه برم پیش بت باده فروش
نه محقق خبری داشت، نه عارف اثری
بعد از این، دست من و دامن پیری خاموش
عالم و حوزه خود، صوفی و خلوتگه خویش
ما و کوی بت حیرتزده خانه به دوش
از در مدرسه و دیر و خرابات شدم
تا شوم بر در میعادگهش حلقه به گوش
گوش از عربده صوفی و درویش ببند
تا به جانت رسد از کوی دل، آواز سروش
تا شود از کفم آرام و رَوَد از سر هوش
از دم شیخ، شفای دل من حاصل نیست
بایدم، شکوه برم پیش بت باده فروش
نه محقق خبری داشت، نه عارف اثری
بعد از این، دست من و دامن پیری خاموش
عالم و حوزه خود، صوفی و خلوتگه خویش
ما و کوی بت حیرتزده خانه به دوش
از در مدرسه و دیر و خرابات شدم
تا شوم بر در میعادگهش حلقه به گوش
گوش از عربده صوفی و درویش ببند
تا به جانت رسد از کوی دل، آواز سروش
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:فنون عشق
گوهر بعدی:پیر مغان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
