هوش مصنوعی:
این شعر از عاشقانه‌های کلاسیک فارسی است که در آن شاعر از تأثیرات عمیق معشوق بر هستی و روان خود سخن می‌گوید. معشوق با نگاه، غمزه، زلف و رفتارهایش، شاعر را مست و آشفته می‌کند و هستی او را زیر و رو می‌نماید.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا نامناسب باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری مانند 'صراحی می' ممکن است نیاز به درک ادبی بالاتری داشته باشد.
جام چشم
تاراج کرد روی گلش، هستی مرا
افزود چشم می زده اش، مستی مرا
افروخت آتشی به روانم، ز غمزه اش
بر باد داد سرکشی و پستی مرا
افشاند زلف خم خم و چین چین خویش را
خم کرد قامت من و تردستی مرا
آن دم که با صراحی می، سوی من دوید
برکند هستی من و سرمستی مرا
افزود چشم می زده اش، مستی مرا
افروخت آتشی به روانم، ز غمزه اش
بر باد داد سرکشی و پستی مرا
افشاند زلف خم خم و چین چین خویش را
خم کرد قامت من و تردستی مرا
آن دم که با صراحی می، سوی من دوید
برکند هستی من و سرمستی مرا
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر بعدی:مایه ناز
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
