هوش مصنوعی: این شعر به ماه رمضان و تغییراتی که در این ماه در رفتار و عادات مردم رخ می‌دهد اشاره دارد. شاعر از می‌نوشی و می‌گساری در سحرگاهان و افطار کردن با می سخن می‌گوید. همچنین، به مفاهیمی مانند عشق، طرب، و مذهب رندان اشاره می‌کند.
رده سنی: 18+ اشاره به مصرف شراب و مفاهیم عرفانی پیچیده که ممکن است برای مخاطبان جوان نامناسب باشد.

باده

ماه رمضان شد، می و میخانه برافتاد
عشق و طرب و باده به وقت سحر افتاد

افطار به می کرد برم، پیر خرابات
گفتم که تو را روزه به برگ و ثمر افتاد

با باده وضو گیر که در مذهب رندان
در حضرت حق، این عملت بارور افتاد
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:آب زندگانی
گوهر بعدی:اگر بگذارد …
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.