هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از ناپایداری و دشواری‌های زندگی سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که خوشبینی بی‌جا در دنیای گذرا مانند شکفتن گل در چمن روزگار، خطاست. همچنین، زندگی را به درخت نخل تشبیه می‌کند که خنده‌اش مانند دندان‌های نمایان، تلخ و گزنده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین فلسفی و نگاه انتقادی به زندگی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۱۷۲

در چمن روزگار فال شکفتن خطاست
اره نخل حیات خنده دندان نماست
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.