هوش مصنوعی: متن بیانگر درد و اندوه عاشقانه است که در آن شاعر از ناتوانی دلش در پذیرش تاج افتخار بدون معشوق و گره‌خوردگی رشته‌های زندگی‌اش بدون گوهر وجود معشوق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و ادبی است که درک آن ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال دشوار باشد. همچنین، این نوع اشعار معمولاً برای سنین بالاتر که تجربه‌های عاطفی بیشتری دارند، جذابیت دارد.

شمارهٔ ۲۸۹

دل سودازده داغ تو به افسر ندهد
رشته ما گره خویش به گوهر ندهد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.