هوش مصنوعی: شاعر از عشق به فردی با چهره‌ای گندم‌گون می‌گوید که عقل و هوش او را ربوده و باعث نابودی زندگی‌اش شده است. او این فرد را به عنوان شخصی فریبنده توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی پیچیده و استعاره‌های شعری است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار می‌باشد. همچنین ممکن است نیاز به توضیح برخی اصطلاحات و مفاهیم ادبی داشته باشد.

شمارهٔ ۳۶۳

یار گندم گون جوی نگذاشت در من عقل و هوش
خرمنم را سوخت این گندم نمای جوفروش!
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.