هوش مصنوعی:
در این بیت، توصیفی شاعرانه از لحظه‌ای ارائه می‌شود که نقاب از چهره‌ی معشوق کنار می‌رود و چنان زیبایی‌اش نمایان می‌شود که حتی سپند (نماد نور و تقدس) از جای خود برمی‌خیزد و فراموش می‌شود.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و شناختی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده مانند 'سپند' و 'نقاب' برای مخاطبان کم‌سن‌وسال ممکن است نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۳۶۷
در آن محفل که برخیزد نقاب از روی گلپوشش
سپند از جای خود برخاستن گردد فراموشش
سپند از جای خود برخاستن گردد فراموشش
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
