هوش مصنوعی:
شاعر از درد و رنج خود می‌گوید و از اینکه دیگران در باغ و دشت مشغول عیش و نوش هستند، در حالی که او داغ‌دیده است، اظهار ناراحتی می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عرفانی و درد دل است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.
شمارهٔ ۶۲
بر سینه نعل و داغم بس لاله و گل من
تا کی نگه چرانم در باغ و راغ مردم؟
تا کی نگه چرانم در باغ و راغ مردم؟
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
