هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، به زیبایی‌های معشوق و تأثیر نگاه او بر عاشقان می‌پردازد. شاعر از جذابیت چشم‌های یار، درد عشق و بلاهای آن سخن می‌گوید و به شیوایی احساسات عاشقانه و رنج‌های ناشی از عشق را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک کامل آن ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات شعر مانند «قتل خسرو» یا «خون تیره می‌خورند» ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۲۰

تا نظر سوی دو چشم تست یاران ترا
کی بود پیکاری آن مردم شکاران ترا

تا شدند اندر کشش دو چشم تو خنجز گذار
شغلها فرمود اجل خنجر گذاران ترا

نوجوان گشتی و شکل ناز را نشناختی
جای تسکین نیست زین پس بیقراران ترا

هر کرا امروز خواندی باز فردا کشتیش
بارک الله این چه اقبال است یاران ترا

تا دلم خوش کردی از امید پیکان ریختن
نام شد باران رحمت تیر باران ترا

شرمسار یک نظر گشتیم و هست از چشم تو
یک نظر دیگر توقع شرمساران ترا

از لب تو تشنگان محروم و ساغر بهره مند
مرهمی باید هم آخر دلفگاران ترا

خون تیره می خورند از چشم تو عشاق تو
نوش باد این می به یادت درد خواران ترا

شاه حسنی و بلا و فتنه پیشت یادگار
شرم بادا قتل خسرو کارداران ترا
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.