هوش مصنوعی:
این شعر عرفانی از مولانا بیانگر عشق الهی و وحدت وجود است. شاعر با تصاویر زیبا مانند ماه از پشت ابر، موج دریا و طلوع آفتاب، حالات عارفانه و شوریدگی عاشقانه خود را در راه وصال به معشوق حقیقی توصیف می‌کند. ابیات پایانی به ظهور حقیقت و برداشته شدن پرده‌ها اشاره دارد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که برای درک کامل به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد. همچنین برخی اصطلاحات تخصصی عرفانی مانند 'حقیقت' و 'وحدت' ممکن است برای مخاطبان جوانتر نامفهوم باشد.
غزل شماره 30
ترک من از خانه بی‌حجاب برآمد
ماه صفت از دل سحاب برآمد
عاقبتم شد وصال دوست میسر
دیده بختم دگر ز خواب برآمد
عشق ندانم چه حالت است که از وی
ساحت دریا به اضطراب برآمد
لوح چو پذرفت نام عشق، دل و جان
در بر گردون به پیچ و تاب برآمد
این همه شور محبت است که هر دم
بانگ نی و ناله رباب برآمد
می به قدح ریخت از گلوی صراحی
صبح بخندید و آفتاب برآمد
تربت منصور چون رسید به دریا
نقش انا الحق ز موج آب برآمد
بحر حقیقت نمود جنبشی از خویش
موج پدید آمد و حباب برآمد
شاهد مقصود وحدت از رخ زیبا
پرده برافکند و بی نقاب برآمد
ماه صفت از دل سحاب برآمد
عاقبتم شد وصال دوست میسر
دیده بختم دگر ز خواب برآمد
عشق ندانم چه حالت است که از وی
ساحت دریا به اضطراب برآمد
لوح چو پذرفت نام عشق، دل و جان
در بر گردون به پیچ و تاب برآمد
این همه شور محبت است که هر دم
بانگ نی و ناله رباب برآمد
می به قدح ریخت از گلوی صراحی
صبح بخندید و آفتاب برآمد
تربت منصور چون رسید به دریا
نقش انا الحق ز موج آب برآمد
بحر حقیقت نمود جنبشی از خویش
موج پدید آمد و حباب برآمد
شاهد مقصود وحدت از رخ زیبا
پرده برافکند و بی نقاب برآمد
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شماره 29
گوهر بعدی:غزل شماره 31
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
