هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که بیانگر دلدادگی و شیفتگی شاعر به معشوق است. شاعر از تأثیر عمیق معشوق بر دل‌ها، ترس از فراق، و سوز دل خود سخن می‌گوید. همچنین، اشاره‌ای به مفهوم شفاعت و تسلیم در برابر حق دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و ترکیبات نیاز به دانش ادبی بیشتری دارند.

شمارهٔ ۲۵۳

کار بالای تو تا بالا گرفت
در همه دلها خیالت جا گرفت

هر که رفتار تو دید از بیم جان
هم ترا بهر شفاعت پا گرفت

تا نمی دیدم بلای جان ترا
دیده دنبال دل شیدا گرفت

می گرفتم لذتی از عمر خویش
کامدی تو در دل من جا گرفت

ما چنین کز دل گرفتاریم هست
حق به دستت، گر دلت از ما گرفت

چند سوزم، وه که روی دل سیه
کز وی اندر جانم این سودا گرفت

بیدلان را طعنه زد، خسرو بسوخت
تا کدامین آه دل او را گرفت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.