هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از تشبیهات و تصاویر شاعرانه برای توصیف حالات عاشقانه و رنج‌های عاطفی استفاده می‌کند. شاعر با به‌کارگیری عناصری مانند عرق، آفتاب، شمع، خون و شراب، احساسات عمیق و دردهای عشق را به تصویر می‌کشد. متن پر از استعاره‌ها و کنایه‌هایی است که نشان‌دهنده‌ی تب و تاب عشق و رنج‌های ناشی از آن است.
رده سنی:
16+
این متن به دلیل استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم عمیق عاطفی و عرفانی، برای مخاطبانی مناسب است که توانایی درک و تحلیل شعرهای کلاسیک فارسی را دارند. همچنین، برخی از تصاویر به‌کاررفته (مانند خون و شراب) ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۳۹۷
رخت کز آتش تبها به تاب در عرق است
چو نیک می نگرم آفتاب در عرق است
به خونش گر شد آن روی و در عرق افتاد
همیشه شمع منور به تاب در عرق است
به گرد عارض و روی تو خط خوی آلود
محقق است که چون مشک ناب در عرق است
چو عکس روی خوی آلوده اش به جام افتاد
قدح چو با دل پر خون شراب در عرق است
ز رشک آنکه عرق بر رخش چرا غلتید
سرشک دیده ما چون حباب در عرق است
ز غیرت این تن خسرو چو در تب و سوز است
دلش بر آتش غم چون کباب در عرق است
چو نیک می نگرم آفتاب در عرق است
به خونش گر شد آن روی و در عرق افتاد
همیشه شمع منور به تاب در عرق است
به گرد عارض و روی تو خط خوی آلود
محقق است که چون مشک ناب در عرق است
چو عکس روی خوی آلوده اش به جام افتاد
قدح چو با دل پر خون شراب در عرق است
ز رشک آنکه عرق بر رخش چرا غلتید
سرشک دیده ما چون حباب در عرق است
ز غیرت این تن خسرو چو در تب و سوز است
دلش بر آتش غم چون کباب در عرق است
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
