دو اسپه پیک نظر می دوانم از چپ و راست
به جست و جوی نگاری که نور دیده ماست

ترا که جز رخ تو، در نظر نمی آید
دو دیده در هوس روی تو بر آب چراست

ز روی روشنت هر ذره شد مرا روشن
که آفتاب رخت در همه جهان پیداست

نگاه در دل خود کردم و ترا دیدم
نظر چنین کند آن کس که او به خود بیناست

چو غرق آب حیاتم، چه آب می جویم
چو با من است نگارم، چه می روم چپ و راست