هوش مصنوعی: این متن شعری است که از زبان یک سوارکار بیان می‌شود که دارای ویژگی‌های متضادی مانند زبان پر مهر و دل پر کینه است. اسب او نمادی از قدرت و بازی شطرنج با استخوان‌های سینه نشان‌دهنده پیچیدگی و استراتژی است. شاعر از جفاهای دیگران شکایت دارد اما به حق دوستی دیرینه اعتقاد دارد. در نهایت، دل خسرو (شاعر) به دنبال آرامش است اما ترسی ندارد مگر اینکه پای او بر گنجینه‌ای قرار گیرد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق و نمادین است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی از مضامین مانند کینه و جفا ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

شمارهٔ ۵۵۶

سوار من که ره در سینه دارد
زبان پر مهر و دل پر کینه دارد

خیال اسپ او، شطرنج بازی
همه با استخوان سینه دارد

ز سم بوسیدن شکر دهانان
سمند او به پا شیرینه دارد

ازین پس ما و درویشی، چو درویش
هوس پوشیدن پشمینه دارد

کند بر ما جفاها و نداند
که حق صحبت دیرینه دارد

ازین مه نیست امروزینه این جور
که دل بر دوستان پر کینه دارد

دل خسرو به پا مالد نترسد
مگر پا بر سر گنجینه دارد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.