هوش مصنوعی:
این شعر به تصویرگری غروب و انزوای کبوتران در شهر می‌پردازد و از مفاهیمی مانند انتظار، ظهور جوانه‌های جدید و انکار دروغ‌های زمانه سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از نمادهایی مانند میله‌های بلند و صدای کاذب، فضایی از تنهایی و امیدواری را ترسیم می‌کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق نمادین و انتزاعی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مضامین مانند انزجار و انکار دروغ‌های زمانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
روا مَدار ...
غروب ِ فصلی
این کفتران عاصی ِ شهر
به انزوای ساکت آن سوی میله های بلند ...
*
هرگز طلوع ِ سلسله وار شبی در اینجا نیست
و تو بسان همیشه ، همیشه دانستن
چه خوب می دانی
که این صدای کاذب جاری درون کوچه و کومه
در این حصار شب زده ی تار
بشارتی ست
بشارت ظهور جوانه ،
جوانه های بلند
که رنگِ اناری ِمیله ،
با آن شتاب و بداهت
دروغ ِ بزرگ
زمانه ی خود را
در اوج انزجار انکار می کنند ...
این کفتران عاصی ِ شهر
به انزوای ساکت آن سوی میله های بلند ...
*
هرگز طلوع ِ سلسله وار شبی در اینجا نیست
و تو بسان همیشه ، همیشه دانستن
چه خوب می دانی
که این صدای کاذب جاری درون کوچه و کومه
در این حصار شب زده ی تار
بشارتی ست
بشارت ظهور جوانه ،
جوانه های بلند
که رنگِ اناری ِمیله ،
با آن شتاب و بداهت
دروغ ِ بزرگ
زمانه ی خود را
در اوج انزجار انکار می کنند ...
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:هستی ...
گوهر بعدی:در سنگر ...
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
