هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به ستایش فردی به نام "فاتح" میپردازد که با دستان خود سنگر میسازد و بذر دوستی میکارد. او فاتحانه آیندهای روشن را اعلام میکند و با نور هزاران خورشید، چهرهٔ اسارت شرق را روشن میسازد. در پایان، گویندهٔ شعر بیان میکند که شکوفههای دستان فاتح را آبیاری میکنند.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین نمادین و انقلابی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعارههایی مانند "چهرهٔ اسارت شرق" و "فردای سرخ و زرد" نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
در سنگر ...
تو فاتحی !
دستان تو
سرگرم ساختن سنگر ،
مشغول کاشتن بذر دوستی است ...
*
تو فاتحی !
تو فاتحانه فردای سرخ و زرد
اعلام می کنی آغاز تولّد خود را
با هزار آفتاب
در چین ِچهره ی اسارتِ شرق ...
*
ما
شکوفه ی دستان بی زوال تو را
آب می دهیم ...
دستان تو
سرگرم ساختن سنگر ،
مشغول کاشتن بذر دوستی است ...
*
تو فاتحی !
تو فاتحانه فردای سرخ و زرد
اعلام می کنی آغاز تولّد خود را
با هزار آفتاب
در چین ِچهره ی اسارتِ شرق ...
*
ما
شکوفه ی دستان بی زوال تو را
آب می دهیم ...
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:روا مَدار ...
گوهر بعدی:سرخ تر ، سرخ تر از بابک باش !
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.