هوش مصنوعی: این متن شعری است که بر ضرورت اتحاد، همبستگی و عشق میان مردم تأکید دارد. شاعر از نمادهای طبیعی مانند خزر، البرز، کویر و لوت استفاده کرده تا نیاز به همدلی و تقسیم منابع را نشان دهد. همچنین، به مسائل اجتماعی مانند فقر، رنج و مرگ کودکان اشاره می‌کند و امید به آینده‌ای بهتر را بیان می‌دارد.
رده سنی: 15+ متن شامل مفاهیم عمیق اجتماعی و سیاسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 15 سال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به موضوعاتی مانند مرگ و رنج نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

سرود پیوستن

باید که دوست بداریم یاران !
باید که چون خزر بخروشیم
فریادهای ما اگر چه رسا نیست
باید یکی شود .
باید تپیدن ِ هر قلب اینک سرود
باید سرخی ِ هر خون اینک پرچم
باید که قلبِ ما
سرود ما و پرچم ما باشد ...
باید در هر سپیدی ِ البرز
نزدیک تر شویم
باید یکی شویم
اینان هراسشان ز یگانگی ِ ماست ...
باید که سر زند
طلیعه ی خاور
از چشم های ما
باید که لوتِ تشنه
میزبان ِ خزر باشد ...
باید که کویر ِ فقیر
از چمشه های شمالی بی نصیب نماند
باید که دست های خسته بیاسایند
باید که خنده و آینده ، جای ِ اشک بگیرد
باید بهار
در چشم ِکودکان جاده ی ری
سبز و شکفته و شاداب
باید بهار را بشناسند
باید "جوادیه" بر پُل بنا شود
پل ،
این شانه های ما .
باید که رنج را بشناسیم
وقتی که دختر ِ رَحمان
با یک تبِ دو ساعته می میرد
باید که دوست بداریم یاران !
باید که قلبِ ما
سرود و پرچم ما باشد ...
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:ابریشم سیاه دو چشمت
گوهر بعدی:جنگلی ها ...
نظرها و حاشیه ها
سید فریدون
۱۴۰۱/۱۰/۷ ۱۰:۴۵

خسروجان نیستی که ببینی هنوز دخترهای رحمان ها با یک تب دوساعته میمیرند