هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های فصل بهار و نوروز می‌پردازد. با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند خیمه نوروز، لاله‌های سرخ، باغ‌های پرگل و آواز پرندگان، شاعر فضایی شاد و رنگین از آغاز بهار را ترسیم می‌کند. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم قدسی و اسطوره‌ای مانند عرشیان و جمشید نیز در متن دیده می‌شود.
رده سنی: 12+ این شعر دارای مفاهیم شاعرانه و تصاویر ادبی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی اشارات اسطوره‌ای و قدسی نیاز به پیش‌زمینه فرهنگی دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد درک می‌شود.

شمارهٔ ۷۸۱

خیمه نوروز بر صحرا زدند
چار طاق لعل بر خارا زدند

لاله را بنگر که گویی عرشیان
کرسی از یاقوت بر مینا زدند

کارداران بهار از روز گل
زال زر بر روضه خضرا زدند

از حرم طارم نشینان چمن
خرگه گلریز بر صحرا زدند

گوشه های باغ ز آب چشم ابر
خنده ها بر چشمهای ما زدند

در هوای مجلس جمشید عهد
غلغل اندر طارم اعلا زدند

باد نوروزش همایون، کاین ندا
قدسیان در عالم بالا زدند

مطربان طبع خسرو گاه نطق
طعنه ها بر بلبل گویا زدند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۸۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.