هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزلی، توصیفی زیبا از معشوق و احساسات شاعر نسبت به اوست. شاعر از زیبایی‌های معشوق مانند موهای عنبرفشان و قامت بلندش سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که شبی را با او و جام شراب بگذراند. همچنین، شاعر از درد فراق و عشق ناکام می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره‌ای غیرمستقیم به مصرف شراب وجود دارد که مناسب گروه‌های سنی پایین نیست.

شمارهٔ ۱۰۱۴

اگر سرو من در چمن جا بگیرد
عجب باشد، ار سرو بالا بگیرد

چو شانه کند زلف عنبر فشان را
جهانی بوی عنبرین را بگیرد

به زلفش مدام از پی خون دلها
همه موی او یک دگر را بگیرد

کسی کو گرفتار آن رو شد، او را
دل از جمله روهای زیبا بگیرد

اگر بخت یاری دهد، آید آن مه
شبی با من و جام و صهبا بگیرد

چنان مالم این چشم بر فرق پایش
که این دیده رنگ کف پا بگیرد

به دنبال آن سرو هر روز خسرو
چو باد صبا راه صحرا بگیرد
وزن: فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۱۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.