هوش مصنوعی: این متن عرفانی و عاشقانه از شاعر خسرو، بیانگر عشق و فداکاری بی‌حد به معشوق است. شاعر از ترک جان، تحمل ستم، و تبدیل شدن به خاکستر برای معشوق سخن می‌گوید. همچنین، تمثیل‌هایی مانند کشتی مراد و داغ غلامی برای نشان دادن عمق عشق و تسلیم استفاده شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از تصاویر مانند خنجر ستم و آتش ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۰۳۶

ای اهل دل نخست ز جان ترک جان کنید
وانگه نظاره در رخ آن دلستان کنید

سویش همی کنید به بازی نظر، خطاست
مانا بران شوید که بازی به جان کنید

از سرمه روسیه چه شوید، ای دو چشم من
از خاک پاش دامن همت گران کنید

یاران کشید برسر من خنجر ستم
وز بهر گشت شهر سرم بر سنان کنید

در من زنید آتش و خاکستر مرا
بر سیل چشم خویش به سویش روان کنید

من ارچه خاک بوس درش می کنم هوس
ای خلق، خاک خواریم اندر دهان کنید

تا کشتی مراد من اندر عدم شود
بر وی ز پرده دل من بادبان کنید

خسرو ز درد دل چو حبش شد برای دوست
پیشانیش به داغ غلامی نشان کنید
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.