هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، احساسات عمیق عاشقانه و ستایش معشوق را بیان می‌کند. شاعر با توصیف ویژگی‌های فیزیکی و اخلاقی معشوق، همچون موی مشکین، قامت بلند و لب‌های شیرین، عشق و از خود گذشتگی خود را نشان می‌دهد. همچنین، اشاراتی به مفاهیمی مانند عشق پاک، فداکاری و حتی بازی‌های عاشقانه وجود دارد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات ظریف مانند «مهره بازی به دغا می‌گوییم» نیاز به درک بیشتری از روابط عاطفی دارد که معمولاً در نوجوانی و بزرگسالی توسعه می‌یابد.

شمارهٔ ۱۳۸۷

روی تو ماه سما می گوییم
موی تو مشک ختا می گوییم

پیش آن قامت چون نیشکرت
سرو را ز هر گیا می گوییم

مرا ترا یک نظر از ما نرسد
گر چه انگشت نما می گوییم

دیده را خاک درت می دانیم
تا ندانی که ریا می گوییم

شکر آن است که اندر لب تست
سخن این است که ما می گوییم

قصه خود ز لبت می جوییم
غصه خویش ترا می گوییم

کعبتین است دو چشمت کو را
مهره بازی به دغا می گوییم

طاق محراب دو ابروت ز دور
ما ببینیم و دعا می گوییم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.