۲۴۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۵۶۵

تا کی، ای مه روی، کین انگیختن؟
خون ما بر خاک عمدا ریختن

تنگ بر بستن کمیت فتنه را
در شکارستان عشق انگیختن

کی روا باشد به کوی عاشقان،
دل ز ما دزدیدن و بگریختن

جان به مهر خویش بستن، وانگهی
کشته خود را به زلف آویختن

گشت خسرو مویی، از خود مگسلش
سهل باشد موی را انگیختن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.