۲۵۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۶۳۴

ای غمت خوش تر ز شادی کسان
از غم خود هر دمم شادی رسان

چون کسان گر لایق خدمت نه ایم
لعنتی بفرست بر ما ناکسان

پاره پاره کن مرا بر فرق خویش
تا همه زاغان برند و کرکسان

هر کسی در کعبه وصلت رسید
من بمردم در میان واپسان

مهربانی زو مجو، خسرو، از آنک
شعله را رحمت نیاید بر خسان
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.