هوش مصنوعی: شاعر در این متن از فراق یار و رنج‌های ناشی از آن می‌گوید. او ابراز می‌کند که با از دست دادن یار، صبر و دلش را نیز از دست داده و روزگار بر او ستم کرده است. در عین حال، امیدواری به بازگشت یار و بهبود شرایط دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۱۹۴۹

آنکه مرا در دل است گر به کنار آمدی
کسی ستم روزگار بر من زار آمدی

یار ز دستم برفت، کار ز دستم نماند
کار به دست است، اگر دست به یار آمدی!

دست من آنگه که گشت از سر زلفش جدا
کاش که پای حیات بر دم مار آمدی

صبر و دل از من برفت، قدر ندانستمش
از پی این روزگار این دو به کار آمدی

از پس سالی مگر روی نماید چو گل
غنچه که بسته قبا باد سواد آمدی

خسرو از آن یک کنار جان به میان ریختی
آنکه برفت از میان گر به کنار آمدی
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.