هوش مصنوعی: این متن شعری است که به بیان ناپایداری دنیا، فنا و مرگ می‌پردازد. شاعر از ناعادلانه بودن جهان و از بین رفتن هستی سخن می‌گوید و به مرگ فردی بزرگوار و عاقل اشاره می‌کند که مانند یعقوب، یوسف خود را از دست داده است. در پایان، تاریخ رحلت این فرد با کلمه «داد» مشخص شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، موضوع مرگ و ناپایداری دنیا ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال سنگین باشد.

قطعه شماره ۴

داد از تظلم فلک حقه باز داد
چندین هزار خرمن هستی به باد داد

در گلشن وجود شکفته نشد گلی
کآخر ورق ورق نه به خاک فنا فتاد

این معدن مروت و این کان عقل و هوش
این بحر حلم و منبع عرفان و عدل و داد

جانش که طوطی چمن خلد بود، شد
آخر به آشیانه اصلی خویش شاد

یعقوب بود، یوسف زندان مرگ شد
سر در ره وفا شه دادگر نهاد

تاریخ رحلتش ز خرد جستم و ز علم
اول دریغ گفت و پس آنگه بگفت داد
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعه شماره ۳
گوهر بعدی:قطعه شماره ۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.