هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از غم و اندوه خود می‌گوید و اشاره می‌کند که نامه‌ای از جانب معشوق رسیده که در آن از رنج و الم شاکی است. او با بیان تصاویر شاعرانه مانند «سلسله اش مرغ روان را چو دام» و «رایحه اش اخگر دل را چو دم»، عمق احساسات خود را نشان می‌دهد. شاعر تأکید می‌کند که در حق معشوق کوتاهی نکرده، اما به دلایلی از خدمت بازمانده است. او همچنین به ناتوانی در کنترل برخی امور و رازهای نهفته در نوشته‌ها اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد.
قطعه شماره ۲۲
ای شده در دهر به دانش علم
وی زده بر مهر ز عنبر رقم
نامه اندوه زدایت رسید
شکوه کنان از من و رنج و الم
سلسله اش مرغ روان را چو دام
رایحه اش اخگر دل را چو دم
در حق تو نیست قصوری مرا
لیک، به آن جان عزیزت قسم
هوش نبد در دم باز آمدن
رفت ز یادم که به خدمت رسم
هست بسی کار به بی اختیار
نیست نهان نکته جف القلم
وی زده بر مهر ز عنبر رقم
نامه اندوه زدایت رسید
شکوه کنان از من و رنج و الم
سلسله اش مرغ روان را چو دام
رایحه اش اخگر دل را چو دم
در حق تو نیست قصوری مرا
لیک، به آن جان عزیزت قسم
هوش نبد در دم باز آمدن
رفت ز یادم که به خدمت رسم
هست بسی کار به بی اختیار
نیست نهان نکته جف القلم
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:قطعه شماره ۲۱
گوهر بعدی:قطعه شماره ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
