هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از غم و اندوه ناشی از فراق یاران و ناملایمات روزگار شکایت می‌کند. او از درد دوری و تأثیر آن بر دل و جان خود می‌گوید و جهان را پر از رنج و غم می‌بیند. در پایان، شاعر به سیف فرغانی توصیه می‌کند که در برابر سختی‌ها مقاومت کند و به آینده امیدوار باشد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی قدیمی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۷۳

بازم از جور فلک این دل غمناک پرست
بازم از خون جگر دیده نمناک پرست

این زمان ازاثر خار فراق یاران
چون گریبان گلم دامن دل چاک پرست

کز نگاران دلارام و زیاران عزیز
شد تهی پشت زمین وشکم خاک پرست

باغ عیشم که بصد گونه ریاحین خوش بود
از گل و لاله تهی گشت وزخاشاک پرست

چون مرا زهر غم دوست بجان کرد گزند
تو چنان گیر که عالم همه تریاک پرست

گرچه زآن دلبر دلدار و زافغان رهی
خانه خاک تهی گنبد افلاک پرست

سیف فرغانی زنهار ترش روی مباش
که ببخت تو ازآن غوره برین تاک پرست

کیسه عمر تهی چون شود از غم مارا
چو ازین نوع گهر کوزه سباک پرست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.