۲۹۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۲

ماه پیش رخ تو تاب نداشت
تاب روی تو آفتاب نداشت

عقل با عشق تو ثبات نکرد
شمع آتش بدید وتاب نداشت

عاشق روی همچو خورشیدت
شب چو چشم ستاره خواب نداشت

آنچنان روی چون توان دیدن
که به جز نور خود نقاب نداشت

در جهان هیچ چیز جز عشقت
بهر مستی ما شراب نداشت

دل که در وی نباشد آتش عشق
چشمه زندگیش آب نداشت

بزبان کرم سگم خواندی
چون منی حد این خطاب نداشت

عاقل از عشق هیچ بهره نیافت
خارجی مهر بو تراب نداشت

عقل اگر چند عقدها حل کرد
مشکل عشق را جواب نداشت

علم بی عشق هیچ سود نکرد
عمل مبتدع ثواب نداشت

بر در دوست سیف فرغانی
بجز از خویشتن حجاب نداشت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.