هوش مصنوعی: متن بالا درباره دشواری‌های راه عشق و فداکاری‌های لازم برای رسیدن به معشوق است. شاعر تأکید می‌کند که عشق واقعی نیازمند از خود گذشتگی، همت بلند و رهایی از تعلقات دنیوی است. همچنین، اشاره می‌کند که بدون تلاش و تحمل رنج، نمی‌توان به مقصود رسید.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و نیاز به درک فلسفی و عاطفی از عشق و از خودگذشتگی، این متن را برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب می‌سازد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۴۲۹

طریق عشق جانان چیست در دریای خون رفتن
مدان آسان که دشوارست ره بی رهنمون رفتن

گرت همت بدون او فرو آمد برو منشین
که راه عشق نتوانی بهمتهای دون رفتن

نیایی در ره مردان مگر کز خود برون آیی
وگر همت شود مرکب توان از خود برون رفتن

اگر اندیشه هر کس برون آری ز دل زآن پس
همه کس را چو اندیشه توانی در درون رفتن

براه آنگه رود مرکب که گیرند از وی اشکالش
زخود اشکال برگیری نیامد زین حرون رفتن

اگر چون خاک ره خود را بزیر پای سیر آری
توانی بر هوا آنگه چو چرخ آبگون رفتن

زبهر بار عشق اوتو خود را گاو گردون کن
که بی این نردبان نتوان برین گردون دون رفتن

نگویم بعد ازین کز خود چو موی از پوست بیرون آ
که این دشوار و آسانست اندر رگ چو خون رفتن

ور این حالت میسر شد بیاسا سیف فرغانی
که رنج مرکب و مردست از منزل فزون رفتن
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.