هوش مصنوعی: این متن شعری است که در ستایش یک پادشاه یا حاکم عادل و خردمند سروده شده است. شاعر با استفاده از مضامین مختلف مانند عدالت، خرد، مذهب، و تاریخ، به تمجید از ویژگی‌های برجسته این حاکم می‌پردازد و او را با پادشاهان افسانه‌ای مانند نوشیروان مقایسه می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به نقش این حاکم در ایجاد نظم و امنیت در هندوستان دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم پیچیده مانند عدالت، حاکمیت، و تناسخ است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات تاریخی و ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲ - در ستایش محمود شاه

شاهان جهان شاهی و شاه جهانیا
در چشم جور و عدل پدید و نهانیا

بایسته تر به خسروی اندر ز دیده ای
شایسته تر به مملکت اندر زجانیا

عقل و روان به لطف نیابد همی تو را
گویی که عقل دیگر و دیگر روانیا

روشن به توست سنت و آیین خسروی
تازه به توست رسم و ره پهلوانیا

گر مذهب تناسخ اثبات گرددی
من گویمی تو بی شک نوشیروانیا

گویم مگر که صورت عقلی عیان شده
چون بنگرم به عقل و حقیقت همانیا

گویی صفات ایزدی اندر صفات توست
کایدون فزون ز وهم و برون از گمانیا

برنده نیازی گویی که دولتی
دارنده زمینی گویی زمانیا

با هر کسی چو با تن مهجور وصلتی
در هر دلی چو در دل مجرم امانیا

شاها نظام یابد هندوستان کنون
زان خنجر زدوده هندوستانیا

صاحبقران تو باشی و اینک خدایگان
دادت به دست خاتم صاحبقرانیا

تا مملکت بماند تو جاودان بمان
اندر میان مملکت جاودانیا
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱ - در مدح محمد بن علی خاص از سرداران سلطان ابراهیم غزنوی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳ - در ستایش ابورشد رشید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.