هوش مصنوعی: این متن یک شعر عاشقانه و توصیفی است که در آن شاعر زیبایی‌های معشوقه را با تشبیهات و استعارات مختلف مانند ماه، گل، سیم، مشک و غیره توصیف می‌کند. سپس شاعر به ستایش یک پادشاه (شاه خسرو) می‌پردازد و او را با صفات بزرگی مانند افریدون و اسکندر مقایسه می‌کند. در نهایت، شاعر از عدالت و رحمت این پادشاه سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن شامل تشبیهات و استعارات پیچیده و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند عشق و ستایش پادشاه نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۱۴ - باز در مدح او

آن لعبت سرو قد مه منظر
آن آفت چین و فتنه بربر

صورت نه به نوک خامه مانی
لعبت نه به نوک رنده آذر

زلفینش به بوی عنبر سارا
رخسار به رنگ دیبه ششتر

چون ماه درآمد از در حجره
شد حجره ز نور روی او انور

بر لاله نهاده شاخ ها سنبل
بر سیم فکنده حلقه ها عنبر

آویخته جعد حلقه از حلقه
انگیخته زلف چنبر از چنبر

از مشک سیاه ناب بویا زلف
وز سیم سپید خام تابان بر

آن سیم سپیده خام در جوشن
وز مشک سیاه ناب در مغفر

بگشاد زبان به تهنیت بر من
بنگر که چه گفت مر مرا بنگر

گفت ای بسزا قرین و یار من
ای هر که به مهر عاشقی در خور

بر آخر گل ز اول شوال
پر باده مشکبوی کن ساغر

گفتم که اگر مثال یابم من
از مجلس شاه خسرو صدر

محمود ملک شهنشه غازی
خورشید ملوک عصر سرتاسر

آن گاه سخا و همت افریدون
و آن وقت جلال رتبت اسکندر

با همت چرخ و رتبت کیوان
با بخشش ابر و کوشش آذر

هنگام جدال شیر پر کینه
هنگام نوال ابر پر گوهر

در راحت و امن او جهان جمله
در سایه عدل او جهان یکسر
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۳ - مدیح محمود بن ابراهیم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۵ - مدح یکی از صدور
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.