هوش مصنوعی: این متن یک شعر ستایش‌آمیز و دعایی برای پادشاهی است که به عدالت، شجاعت، و خردمندی او اشاره دارد. شاعر از پادشاه می‌خواهد که در سعادت و آبادانی بماند، به عدالت رفتار کند، و از بندگان و آزادگان حمایت نماید. همچنین، تأکید می‌شود که پادشاه باید در تصمیم‌گیری‌ها محکم و در اجرای عدالت قاطع باشد.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عمیق اجتماعی، سیاسی و اخلاقی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات قدیمی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۷۰ - ثنای سلطان علاء الدوله مسعود

شاد باش ای شاه عالم شاد باش
با بتان دلبر نوشاد باش

شاه مسعودی و تا باشد جهان
در سعادت خرم و آباد باش

مقتدای پادشاهانی به ملک
شهریاران را به عدل استاد باش

ملک همزاد تو آمد تو به ناز
در تن این نازنین همزاد باش

خلق گیتی بنده و آزاد تست
دستگیر بنده و آزاد باش

عدل بنیادیست عالی ملک را
تو به حق معمار آن بنیاد باش

در درنگ و حزم ثابت کوه شو
در شتاب و عزم نافذ باد باش

نصرت اندر آبگون پولاد تست
ناصر این آبگون پولاد باش

تا به داد و دین بود پاینده ملک
قطب دین و پیشگاه داد باش

تا عمل نیکو بود پاینده ملک
تو بر نیکان به نیکی یاد باش

همچنین با عزم و حزم جزم زی
همچنین با دست و طبع راد باش

عالم از انصاف تو شادست شاد
شاد باش ای شاه عالم شاد باش
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۹ - مدح عبدالحمید بن احمد
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۱ - هم در مدح او
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.