هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و احساسات خود نسبت به معشوق می‌گوید و از تفاوت‌ها و تضادهای بین خود و معشوق شکایت می‌کند. او عشق معشوق را بلند و صبر خود را پست می‌داند، روی معشوق را زیبا ولی خوی او را بد توصیف می‌کند، و از مستی چشم‌های معشوق در حالی که خودش می‌خواره است، تعجب می‌کند. در نهایت، از این که لب‌هایش برای بوسیدن معشوق به دست اوست، سؤال می‌پرسد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات مانند 'می‌خواره' و 'مستی' ممکن است نیاز به درک بیشتری از مفاهیم بزرگسالی داشته باشند.
شمارهٔ ۱۱
عشق تو بلند و صبر من پست چرا
روی تو نکو و خوی تو کست چرا
می خواره منم دو چشم تو مست چرا
پیش تو لبم بوس تو بر دست چرا
روی تو نکو و خوی تو کست چرا
می خواره منم دو چشم تو مست چرا
پیش تو لبم بوس تو بر دست چرا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
