۳۳۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۲

چشم ابرست و اشک ازو ژاله شدست
یک روزه غم انده صد ساله شدست

در نای مرا دوزخ به خون لاله شدست
چون نای همه نفس مرا ناله شدست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.