هوش مصنوعی:
شاعر از روزگار سخت و بخت ناگوار خود می‌نالد و احساس می‌کند که زمانه علیه او شمشیر کشیده و بختش او را به پایین‌ترین حد رسانده است. او همچنین از غفلت و بی‌خبری خود شکایت دارد و احساس می‌کند که مرگ به او نزدیک شده است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مرگ و ناامیدی ممکن است برای برخی از گروه‌های سنی پایین سنگین باشد.
شمارهٔ ۷۷
با من چو زمانه تیر در شست گرفت
از بالا بخت من ره پست گرفت
از غفلت چون فلک مرا مست گرفت
جای ملک الموت مرا دست گرفت
از بالا بخت من ره پست گرفت
از غفلت چون فلک مرا مست گرفت
جای ملک الموت مرا دست گرفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
