هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از نبودن نیرو و حیات در بدن خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که تنها چیزی که برایش باقی مانده، نام دوست است. او خود را مانند چنگی توصیف می‌کند که تنها رنگ و پوستی از آن باقی مانده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، موضوعات غمگین و فلسفی آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۱۴۷
خون در تن من که اصل نیروست نماند
وان اصل که طبع و دیده را خوست نماند
بر من به جز از نام تو ای دوست نماند
چون چنگ توام به جز رنگ و پوست نماند
وان اصل که طبع و دیده را خوست نماند
بر من به جز از نام تو ای دوست نماند
چون چنگ توام به جز رنگ و پوست نماند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
