هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از عشق و دل‌باختگی سخن می‌گوید. او از معشوقه‌ای یاد می‌کند که دلش را ربوده و سپس مستانه رفتن را برگزیده است. شاعر به او هشدار می‌دهد که مستی ممکن است به تاریکی و جنگ منجر شود، اما معشوقه مانند گلی که جامه و رنگ خود را می‌درید، بی‌پروا رفتار می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و استعاره‌های شاعرانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره به مستی و جنگ می‌تواند نیاز به درک بالاتری از مفاهیم ادبی و اجتماعی داشته باشد.
شمارهٔ ۱۴۹
آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد
شد مست و به سوی رفتن آهنگ آورد
گفتم مستی مرو سیه جنگ آورد
چون گل بدرید جامه و رنگ آورد
شد مست و به سوی رفتن آهنگ آورد
گفتم مستی مرو سیه جنگ آورد
چون گل بدرید جامه و رنگ آورد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
