هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر عشق عمیق و دردناکی است که به مرگ منجر می‌شود. شاعر از درد و ناامیدی می‌گوید و اشاره می‌کند که هم شادی و هم غمش از عشق ناشی شده‌اند، اما اکنون هیچ‌کدام باقی نمانده‌اند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق عاطفی مانند عشق دردناک، ناامیدی و مرگ است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامناسب باشد. درک این مفاهیم نیاز به بلوغ عاطفی دارد.
شمارهٔ ۱۵۳
صالح تن من ز عشق دامن بفشاند
تا مرگ قضای خویشتن بر تو براند
دل تخته درد و ناامیدی برخواند
شادی و غمم تو بودی و هر دو نماند
تا مرگ قضای خویشتن بر تو براند
دل تخته درد و ناامیدی برخواند
شادی و غمم تو بودی و هر دو نماند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
